Fragment publikacji „Pamięć doskonała” Barbary Szula
Zapoznaj się z metodami, które pozwolą Ci odkryć na nowo niezwykły potencjał Twojej pamięci. Tak, odkryć! Istnieje bowiem kilka dowodów na to, że człowiek rodzi się z pamięcią doskonałą. Później niestety niedoskonały system edukacji zakłóca nasze naturalne procesy pamięci.
Oto kilka dowodów wartych przemyślenia:
Sny — większość z nas podczas snu przypomina sobie osoby lub zdarzenia sprzed wielu lat, a czasem nawet z dzieciństwa. Te sny nie są zamazane, wręcz przeciwnie; są bardzo żywe, barwne i realistyczne, ukazując najdrobniejsze szczegóły. Dzieje się tak dlatego, że Twoja pamięć musiała je zachować. Pamiętaj, nic nie dzieje się bez przyczyny. Psycholodzy coraz częściej i odważniej stwierdzają, że problemem nie jest sama pamięć, a proces przypominania.
Przypomnienia — prawie każdy z nas doświadczył nagłego przypomnienia jakiegoś doświadczenia, w najmniej niespodziewanym momencie.
Wystarczy tylko tzw. wyzwalacz, czyli obraz, osoba, zapach, dźwięk, budynek, słowa itd., który uruchomi w nas szczegółowo i precyzyjnie serię przeżytych kilka lub kilkadziesiąt lat wcześniej zdarzeń (np. wydarzenia ze szkoły, wojska, grupy przyjaciół, z jaką spędzaliśmy sporo czasu…). Takie przypomnienia są doskonałym przykładem na to, że mózg zachowuje wszystkie przeżyte doświadczenia, trzeba tylko popracować nad „wyzwalaczami”, które wywołają skojarzenia uruchamiające ten proces przypominania.
Doświadczenia „przedśmiertelne” — osoby, które przeżyły tragiczny wypadek z przekonaniem, że go nie przeżyją (np. wypadek samochodowy, upadek ze szczytu gór, tonięcie…), zgodnie twierdzą: w ciągu kilku sekund (minut) widzą całe swoje życie, nie tylko najważniejsze momenty, ale całe życie, tak jakby oglądali je podczas filmu. Proces przypominania u takiej osoby musi być naprawdę błyskawiczny. To jest kolejny dowód na nieograniczoną pojemność pamięci.
Fenomen rosyjskiego dziennikarza Szereszewskiego — ten młody rosyjski dziennikarz, należący do licznych kolegiów redakcyjnych, nigdy nie musiał robić żadnych notatek pisemnych. Dlaczego? Pamiętał każde wypowiedziane zdanie, słowo po słowie, nawet z zapamiętaniem intonacji głosu. Dziennikarza dokładnie przebadał i testował przez 30 lat ówczesny najlepszy rosyjski psycholog, Aleksander Łuria. Jego badania wykazały, że Szereszewski posiada pamięć doskonałą.
Ale nie stało się to w sposób przypadkowy. Szereszewski już w młodości stosował najważniejsze reguły mnemotechnik, które stały się dla niego tak naturalne, że posługiwał się nimi mechanicznie.
Na przestrzeni historii możemy zobaczyć znacznie więcej przypadków podobnych do Szereszewskiego, czyli ludzi, którzy wykorzystywali naturalne mechanizmy działania pamięci. Ty również możesz mieć pamięć taką jak Szereszewski, jeśli tylko zdobędziesz się na trud poznania i zastosowania mnemotechnik opisanych w drugiej części książki (więcej możesz przeczytać np. tutaj:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Salomon_Szereszewski).
Badania profesora W. Penfielda — badał on obszary mózgu, które wywołują epilepsję. W tym celu pobudzał pojedyncze neurony cienkimi elektrodami. Wyniki badań były zaskakujące: badani przypominali sobie wydarzenia nawet sprzed 40 lat lub jeszcze starsze, przypominając sobie całą gamę wrażeń zmysłowych (zapach, dotyk, smak, ruch, emocje czy dźwięk). Penfield wnioskował, że w każdej komórce lub wiązce komórek mózgu znajduje się dokładny zapis wszystkich wydarzeń z naszego życia.
Badania profesora Anokhina — profesor ten zbadał połączenia między komórkami mózgu. Anokhin uważał, iż „ślad pamięciowy” przyjmuje postać obwodu elektromagnetycznego, który jest utrwalony przez różne konfiguracje połączeń neuronowych. Wiedział już, że mózg składa się z biliona komórek, które mogą łączyć się ze sobą w nieskończenie wiele połączeń, czyli może ich być nieograniczona liczba. Wniosek jest oczywisty: wykorzystując w pełni naszą pamięć, możemy zapamiętać dosłownie wszystko.
Pamięć fotograficzna — ludzie nią obdarzeni potrafią zapamiętać dokładnie wszystko, co przeczytali (zobaczyli), najczęściej na krótki okres. Metoda ta polega na tym, że osoby takie widzą kartkę zapisanego druku jako obraz, z którego w procesie odtwarzania mogą swobodnie czytać. Taką umiejętność zazwyczaj traci się z czasem. Najczęściej można ją zauważyć u małych dzieci, dla których jest to naturalna umiejętność. Z czasem jednak zostaje zatarta przez szkolnictwo, które bardziej koncentruje się zadaniach logicznych i językowych, zaniedbując niestety pracę wyobraźni. Pamięć fotograficzna to kolejny fenomenalny dowód na nieograniczone możliwości ludzkiego umysłu.
Zapamiętanie obrazów — nasz mózg z łatwością zapamiętuje obrazy.
Przeprowadzono eksperyment, w którym pokazano badanym 1000 zdjęć z odstępem czasu co 1 sekundę. Następnie dołączono nowe 1000 zdjęć i badani mieli wskazać zdjęcia, które już widzieli.
Wynik był zaskakujący: prawie wszyscy badani rozróżnili prawidłowo zdjęcia, które już widzieli, od nowych zdjęć, niezależnie od tego, czy wcześniej uważali, że mają słabą czy dobrą pamięć. Dlatego też z łatwością zapamiętujemy twarze, jednak z nazwiskami już możemy mieć problem. Czy zdarzyła Ci się kiedyś taka sytuacja, gdy pomyślałeś
: „O, to ta pani z przyjęcia u Kuby, ale jak ona się nazywała”?
Zastosowanie technik pamięciowych (mnemotechnik) — daje imponujące rezultaty. Wykorzystując mnemotechniki, możesz zapamiętać niemalże każdą jednostkę informacji, jaką chcesz, aby była przez Ciebie zapamiętana, na tak długo jak chcesz. Stosowanie technik wymaga w początkowej fazie niemałego wysiłku i dyscypliny. Nie ma nic za darmo, musisz zdobyć narzędzie, jakim będziesz się później posługiwał. Wyzbycie się nabytych przez lata nawyków uczenia się jest trudne, ale konieczne do swobodnego posługiwania się mnemotechnikami.
Wysiłek ten z pewnością się opłaci i zyskasz mnóstwo „dodatkowego” czasu. Mnemotechniki są jednym z głównych tematów tej książki, dlatego dokładnie opisuję je w jej dalszej części.
Koniec z wymówkami na temat słabej pamięci!
